Σε χίλια ξενυχτάδικα
με τύμπανα και μπάσο
πουλούσα το τραγούδι μου
γιατρό να σε σπουδάσω.

Εγώ για σένα έσκαβα
επάνω στο πατάρι,
μα συ να γίνεις άνθρωπος
δε μου ‘κανες τη χάρη.

Σε νόμιζα στη Φλώριντα
γιατρός ότι σπουδάζεις,
μα σ’ είδανε στη Φλώρινα
σκονάκια να μοιράζεις.

Τα βράδια σε σκυλάδικο
που μοιάζει με αχούρι,
σπασμένα πιάτα έτρωγα
για σένανε στη μούρη.

Σπασμένα πιάτα έτρωγα
για σένανε στη μούρη
κι εσύ αντί κτηνίατρος
μου γύρισες γαϊδούρι.