Ότι κι αν λες η μοναξιά δεν παίρνει από λόγια
δεν τη σκοτώνει η μουσική ούτε και οι προβολείς.
Σου παίρνει το μυαλό, σε ρίχνει στα υπόγεια
και σε τελειώνει αργά-αργά όσο την προκαλείς.

Η μοναξιά αγάπη μου και ζει και βασιλεύει
σε αδειανά δωμάτια που κλαίει η ψυχή.
Και τη χαρά σου στα κρυφά έρχεται και σου κλέβει
χιλιάδες είναι γύρω σου και νιώθεις μοναχή.

Ότι κι αν λες η μοναξιά τα σωθικά σου τρώει
αν τη γνωρίσεις μια φορά παντού σ’ ακολουθεί.
Μαχαίρια κοφτερά οι δείχτες στο ρολόι
όταν πεθαίνει ο έρωτας και γίνεται πληγή.

Η μοναξιά αγάπη μου και ζει και βασιλεύει
σε αδειανά δωμάτια που κλαίει η ψυχή.
Και τη χαρά σου στα κρυφά έρχεται και σου κλέβει
χιλιάδες είναι γύρω σου και νιώθεις μοναχή.