Γυρνάς χαράματα
και να σ’ ανοίξω μου ζητάς,
εγώ δεν σε γνωρίζω
εκεί που ήσουνα να πας.

Χαράματα, χαράματα
μη μου χτυπάς την πόρτα,
ασ’ τη ζωή μου ήσυχη,
ασ’ την όπως και πρώτα.

Γυρνάς χαράματα
κι οι εφιάλτες σε ξυπνούν
δεν πρόκειται στο λέω
οι δρόμοι μας ν’ ανταμωθούν.

Χαράματα, χαράματα
μη μου χτυπάς την πόρτα,
ασ’ τη ζωή μου ήσυχη,
ασ’ την όπως και πρώτα.