Δάκρυα και στάχτες
όλα μου τα χρόνια,
χρόνια που μου πήρες
δίχως μια συμπόνια.
Θρύψαλα και στάχτες
όλα μου τα χρόνια.

Σκορπίσανε σαν χάντρες
όλοι οι όρκοι σου,
χωρίς καθόλου τύψεις
να αισθανθείς.

Και δάκρυσαν οι στάχτες
απ’ το όχι σου,
που βρήκες το κουράγιο
να το πεις.

Δάκρυα και στάχτες
όλες μου οι ώρες,
ώρες που κοντά σου
γίναν ανηφόρες.
Θρύψαλα και στάχτες
όλες μου οι ώρες.

Σκορπίσανε σαν χάντρες
όλοι οι όρκοι σου,
χωρίς καθόλου τύψεις
να αισθανθείς.

Και δάκρυσαν οι στάχτες
απ’ το όχι σου,
που βρήκες το κουράγιο
να το πεις.