Δυο ποτήρια στο τραπέζι
κι όμως πίνω μοναχός
κι ο καιρός αυτό το βράδυ
είναι μελαγχολικός.

Δυο ποτήρια στο τραπέζι
και στο βλέμμα μου ο καημός,
πως με έχει εγκαταλείψει
νιώθω τώρα ο θεός.

Ρώτα το φεγγάρι να σου πει αν σ’ αγαπάω,
ρώτα να σου πει γιατί πονάω.
Μόνο το φεγγάρι ξέρει τώρα τι περνάω,
ξέρει για ποια μάτια ξενυχτάω.

Δυο ποτήρια στο τραπέζι
και μια κέρινη καρδιά,
που την έχει τώρα λιώσει
η δική ου η απονιά.

Μόνος μου κι απέναντι μου
η δική σου η σκιά,
μες στην άδεια κάμαρη μου
κάνει τόση παγωνιά.