Με τον πόνο της καρδιάς μου
έπαιξες και γέλασες
και της μοίρας μου τ’ αστέρια
μια για πάντα έσβησες.

Τώρα να φύγεις, να φύγεις, να φύγεις
την πόρτα της καρδιάς μου
εσύ δεν ξανανοίγεις.
Τώρα να φύγεις, να φύγεις, να φύγεις
κι απ’ τις αμαρτίες σου
ποτέ δεν θα ξεφύγεις.

Σου ‘δινα εγώ αγάπη
κι εσύ μόνο απονιά,
σου ‘λεγα τα βάσανα μου
και δεν έβγαζες μιλιά.

Τώρα να φύγεις, να φύγεις, να φύγεις
την πόρτα της καρδιάς μου
εσύ δεν ξανανοίγεις.
Τώρα να φύγεις, να φύγεις, να φύγεις
κι απ’ τις αμαρτίες σου
ποτέ δεν θα ξεφύγεις.