Βεργοκυπαρισσάκι μου με τα χρυσά σου τα΄άνθια
Χαμήλωσε τους κλώνους σου να τους γιομίσω δάκρυα
Σαν σε φιλώ μαραίνεσαι σαν σε κοιτώ κλωνιέσαι
Σαν γέρνω και στον ίσκιο σου, ψηλώνεις μ΄απαρνιέσαι.
Το δάκρυ που σε πότισα βασιλικός και δυόσμος
και συ άπλωσε ς και θέριωσες και ισκιώνει ο κόσμος όλος