Τα φτερά σου ανοίγεις και πας
σ’ ανοιχτούς φωτεινούς ουρανούς.
Σ’ άλλους κόσμους μεγάλους πετάς
τη δική μου καρδιά δεν ακούς.

Ταξιδιάρικο πουλί η καρδιά σου
να την φτάσω ποτέ δεν μπορώ.
Κι όλο τρέχω ξοπίσω σκιά σου
κι όλο βλέπω μπροστά μου κενό.

Τα φτερά της απλώνει η καρδιά σου
δίχως σύνορα δίχως φραγμούς.
Ταξιδιώτης κι εγώ στα φτερά σου
κυνηγάω χαμένους σταθμούς.

Ταξιδιάρικο πουλί η καρδιά σου
να την φτάσω ποτέ δεν μπορώ.
Κι όλο τρέχω ξοπίσω σκιά σου
κι όλο βλέπω μπροστά μου κενό.