Κρύβεις τα μάτια σου ακήρυχτους πολέμους
νύχτες που ντύθηκαν χιλιάδες μυστικά.
Και καρτεράς ένα σημάδι απ’ τους ανέμους
να ξεκινήσεις για την Τροία βιαστικά.

Εγώ κι αν έγινα θυσία
του μάντη Κάλχα ένας οιωνός,
για σένα θα ‘μαι μια πατρίδα
ένας δικός σου πάντα ουρανός.

Μπρος στου ουρανού την πύλη μου ‘στησες καρτέρι
κι όλα τα σήμαντρα χτυπούν λυπητερά.
Μες στην παλάμη σου χορεύει το μαχαίρι
και στην Αυλίδα ο βωμός με καρτερά.

Εγώ κι αν έγινα θυσία
του μάντη Κάλχα ένας οιωνός,
για σένα θα ‘μαι μια πατρίδα
ένας δικός σου πάντα ουρανός.

Κρύβεις τα μάτια σου
ακήρυχτους πολέμους.