Θα φεύγεις πάντα τέτοια ώρα
κι όταν ξυπνώ θα σε γυρεύω,
μες στο τριάρι που ξοδεύω
της άνοιξης τα πρωινά.

Το σαββατόβραδο ταβέρνα
την Κυριακή τηλεταινία,
σκέτη ασπρόμαυρη ανία
σε φόντο αισθηματικό

Και θα σε χάνω
μέσα στης πόλης τη ρουτίνα,
σ’ αυτού του κόσμου τη βιτρίνα
τα δώρα είναι ακριβά.

Αλήτης πάντα τέτοια ώρα
κι εγώ στην πλήξη θα τρακάρω,
με νες καφέ και με τσιγάρο
θα ξεγελάω τον καιρό.

Στις απεργίες θα σε βρίσκω
πάνω σε μια εφημερίδα,
τη χτεσινή μας την ελπίδα
θα λες την πούλησαν ξανά.

Και θα σε χάνω
μέσα στης πόλης τη ρουτίνα,
σ’ αυτού του κόσμου τη βιτρίνα
τα δώρα είναι ακριβά.