Μια μάνα μακεδόνισσα με γέννησε
Σαββάτο μια μέρα βροχερή.
Το πρώτο φως είδα στα μάτια της
και από τον πόνο δεν σταμάταγε το δάκρυ της,
Μαρία, μάνα σ' αγαπώ.

Φαντάρος ήταν ο πατέρας μου και έλειπε
δεν κράταγε το χέρι της μάνας μου κανείς.
Και ο μεγάλος μου αδελφός γράμμα του έστειλε
πατέρα, έλα το δεύτερο το γιο σου για να δεις.

Φλεβάρης ήταν βροχερός
Σαββάτο δώδεκα ακριβώς,
είκοσι ήταν του μηνός,
Φλεβάρης ήταν βροχερός.

Φλεβάρης ήταν βροχερός
μα εγώ γεννήθηκα εντός,
είκοσι ήταν του μηνός,
Φλεβάρης ήταν βροχερός.

Με παραμύθια με νανούριζες μανούλα μου
έτσι με γέλαγες για να κοιμηθώ.
Και η μικρή μου αδερφή που έκλαιγε
εγώ της φώναζα που έκλαιγε
Λίτσα, Λιτσάκι σταμάτα σ' αγαπώ.

Φλεβάρης ήταν βροχερός
Σαββάτο δώδεκα ακριβώς,
είκοσι ήταν του μηνός,
Φλεβάρης ήταν βροχερός.

Φλεβάρης ήταν βροχερός
μα εγώ γεννήθηκα εντός,
είκοσι ήταν του μηνός,
Φλεβάρης ήταν βροχερός.

Μάνα, πατέρα σας ευχαριστώ.