Μια σκέψη πάλι σήμερα
το στήθος μου βαραίνει
πως αύριο εμείς οι δυο
μπορεί να ‘μαστε ξένοι.
Μπορεί να ‘μαστε ξένοι.

Αύριο ποιος θα μας πει
που θα ‘σαι και που θα ‘μαι.
Σήμερα για μένα ζεις
μα τ’ αύριο φοβάμαι.

Το πάθος της αγάπης μας
σαν τη φωτιά μας καίει
κι αν θα χωρίσουμε εμείς
ίσως αυτό να φταίει.
Ίσως αυτό να φταίει.

Αύριο ποιος θα μας πει
που θα ‘σαι και που θα ‘μαι.
Σήμερα για μένα ζεις
μα τ’ αύριο φοβάμαι.

Φοβάμαι, φοβάμαι.