Μου λείπει η παρουσία σου
και νιώθω η απουσία σου
σαν άνεμος αργά, να με λυγίζει
Μισή η καλημέρα μου
και ίδια η κάθε ‘μέρα μου
η σκέψη σου το νου μου βασανίζει

Κανένα τηλεφώνημα
δεν πήρα, έστω ανώνυμα
να σπάσει τη σιωπή πού με παιδεύει
και κάνω πώς δε νοιάζομαι
μ’ απόψε σε χρειάζομαι
κι η νύχτα τη ζωή μου ταλαντεύει

Αντέχουν τα σημάδια σου
πού μου ‘κάναν τα χάδια σου
στο σώμα μου, πού απόψε αναστενάζει
Σ’ αγάπησα παράφορα
και τώρα, όλα αδιάφορα
κι η ώρα πού περνά, με κομματιάζει

Κανένα τηλεφώνημα
δεν πήρα, έστω ανώνυμα
να σπάσει τη σιωπή πού με παιδεύει
και κάνω πώς δε νοιάζομαι
μ’ απόψε σε χρειάζομαι
κι η νύχτα τη ζωή μου ταλαντεύει