Μες στο κλάμα που με πιάνει
στου καφέ μου το φλιτζάνι
είσαι πάντα εσύ και θα ‘σαι μόνο εσύ.

Στον αγέρα που αναπνέω
στα τραγούδια που θα λέω
είσαι πάντα εσύ και θα ‘σαι μόνο εσύ.
Ίδια μοίρα δένει τη ζωή.

Μη ρωτάς, μη ρωτάς,
μη ρωτάς τι μου συμβαίνει,
μου κρατάς την καρδιά, το μυαλό
σ’ αγαπώ, πεθαίνω, λιώνω.
Μη ρωτάς, μη ρωτάς,
μη ρωτάς τι μου συμβαίνει,
προκαλείς να χαρείς πήγε τρεις
αν μπορείς να έρθεις να με βρεις.

Στου καπνού μου το τσιγάρο
σ’ όποιο δρόμο και να πάρω
είσαι πάντα εσύ και θα ‘σαι μόνο εσύ.
Ίδια μοίρα δένει τη ζωή.

Μη ρωτάς, μη ρωτάς,
μη ρωτάς τι μου συμβαίνει,
μου κρατάς την καρδιά, το μυαλό
σ’ αγαπώ, πεθαίνω, λιώνω.
Μη ρωτάς, μη ρωτάς,
μη ρωτάς τι μου συμβαίνει,
προκαλείς να χαρείς πήγε τρεις
αν μπορείς να έρθεις να με βρεις.