Ώρα τρεις και μου λείπεις με το δάκρυ της λύπης
απ’ τα μάτια να κυλάει σαν βροχή.
Είχες πει δεν θ’ αργήσεις που να βρω απαντήσεις
σ’ έναν κόσμο που πεθαίνει μ’ ενοχή.

Μια καρδιά έχω μόνο
κι όλο κλαίει με πόνο,
μια καρδιά που πεθαίνει
να γυρίσεις περιμένει.

Ώρες τέσσερις πάει, το ρολόι χτυπάει
σαν το χτύπο της καρδιάς μου δυνατά.
Ποιο φιλί σ’ έχει πάρει στ’ αδειανό μαξιλάρι
ένα δάκρυ πάλι πέφτει σαν φωτιά.

Μια καρδιά έχω μόνο
κι όλο κλαίει με πόνο,
μια καρδιά που πεθαίνει
να γυρίσεις περιμένει.