Μες στης ζωή μου τα χαλάσματα
με κυνηγάνε τα φαντάσματα
οι αναμνήσεις του χαμένου
έρωτα μου.

Στήσαν χορό οι αναμνήσεις στην καρδιά,
γίναν αγκάθι, γίνανε πίκρα και φωτιά.
Στήσαν χορό οι αναμνήσεις στην καρδιά,
ρίξαν του πόνου το μαχαίρι πιο βαθιά.

Και στο μυαλό μου μαζευτήκανε
λες και στοιχειώσαν και στηθήκανε
μαρμαρωμένα απ’ τον πόνο
τα όνειρα μου.

Στήσαν χορό οι αναμνήσεις στην καρδιά,
γίναν αγκάθι, γίνανε πίκρα και φωτιά.
Στήσαν χορό οι αναμνήσεις στην καρδιά,
ρίξαν του πόνου το μαχαίρι πιο βαθιά.