Έγινε παρεξήγηση
και πίκρανα το φίλο μου
και δίχως μια εξήγηση
τον έχασα τον ήλιο μου.

Αχ, όλα κι όλα, αχ, όλα κι όλα
τον αγαπάω τον Νικόλα.
Και πάνω απ’ όλα και πάνω απ’ όλα
εγώ δε ζω χωρίς Νικόλα.

Μες την καρδιά μου ο καιρός
είν’ βροχερός και άστατος,
γιατί μου λείπει ο αδελφός
ο αναντικατάστατος.

Αχ, όλα κι όλα, αχ, όλα κι όλα
τον αγαπάω τον Νικόλα.
Και πάνω απ’ όλα και πάνω απ’ όλα
εγώ δε ζω χωρίς Νικόλα.