|
Στίχοι: Ελένη Χωρεάνθη
Μουσική: Αμελοποίητα
Είχε ο ιδρώτας πια στερέψει
στραγγίζοντας πικρός το σώμα
κι είχε το δάκρυ περισσέψει
ποτίζοντας το ξένο χώμα.
Είχε στο χτένι φτάσει ο κόμβος.
Σκυφτοί όλη μέρα στο μαγκάνι,
η αδικία στο μάτι θρόμβος,
φρίκη, που νους κοινός δεν βάνει.
Πρωτομαγιά συνάχτηκε ορθή
η εργατιά με φτυάρια και μ’ αξίνες
και πάλεψε γενναία για να αρθεί
πάνω απ’ της αδικίας τις τοξίνες.
Και χάραξε στο πρόσωπο της γης
με αιματόβρεχτη πορεία
ο όρθρος της καινούργιας προσταγής
να φέγγει στην Παγκόσμια Ιστορία.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 537 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|