Γραμμικές ονειρώξεις,
Κουρνιασμένες σε ένα συρτάρι,
Υγρασία – σκοτάδι,
Φέγγει ακόμα εκείνο το στολίδι,
Αγορασμένο σε ένα παζάρι των τυφλών,
Αυτοί δεν βλέπουν και όμως ξέρουν,
Ότι εμείς αγνοούμε,
τα μάτια τους έχουν ένα χρυσό λυγμό,
Ένα αναμμένο φως στο σκοτάδι μας.
Και όταν ανθρακοφορεμένες συμβάσεις παραχωρήσουν θλίψεις,
Θα μας γεμίσουν τα όνειρα διαστροφές,
Και στην ματαιοδοξία ενός γλεντιού,
Θα υπερχειλίσουμε από αυτοκτονίες αντικειμένων.