Κοιτώ τα αστέρια, λάμπουν σαν πετράδια,
μέσα στ’ απόβραδου το φως το λιγοστό.
Μακρύς ο δρόμος, όλο παρακλάδια,
μα εδώ, μαζί σου θα ξεκουραστώ.

Έχω περάσει τόσα στη ζωή μου,
χαρές και λύπες, τα όνειρα κομμάτια.
Μα τώρα, που σε έχω εδώ μαζί μου,
χάνομαι μέσα στα δικά σου μάτια.

Δε θέλω πια να πάρω τίποτα άλλο,
μόνο την ζέστη του κορμιού σου
και να χαθώ μ’ αυτήν, δεν αμφιβάλω,
μ’ αυτή την γλύκα του φιλιού σου.

Έμαθα είναι η ζωή, στιγμές που πάνε
κι ένα μονάχα λόγο έχω να σου πω,
όσο τα μάτια μου τον κόσμο θα κοιτάνε,
εγώ εδώ, μαζί σου, θα `μαι και θα σ’ αγαπώ.