Όσα η καρδιά μου δεν μπορεί άλλο να τα κρατήσει
άσπρο χαρτί το χέρι μου πήρε να τα κεντήσει.
Κι όσα δεν τόλμησε ποτέ να μαρτυρήσει στόμα
έγιναν λέξεις κι άνθισαν κι ελάφρωσε το σώμα.

Και το χαρτί ταξίδεψε στα πέρατα του κόσμου
πήρε το χρώμα του ουρανού και τ’ άρωμα του δυόσμου

Πέρασε χίλιες θάλασσες και χίλια μονοπάτια
μα κάποτε σταμάτησε και στα δικά σου μάτια
Όσα η καρδιά μου δεν μπορεί άλλο να τα κρατήσει
άσπρο χαρτί το χέρι μου πήρε να τα στολίσει

Και το χαρτί ταξίδεψε στα πέρατα του κόσμου
πήρε το χρώμα του ουρανού και τ’ άρωμα του δυόσμου

Κι όταν τα χρόνια φύγουνε και το χαρτί παλιώσει
μπορεί να σβήσουν κι οι φωνές που μ’ έχουνε στοιχειώσει.