Δεν ξέρω πια τι περιμένω,
δεν ξέρω κι ούτε γιατί ζω.
Τ’ αληθινό το πρόσωπό μου
τόχω ξεχάσει από καιρό.

Καρπό δεν έκοψα κανέναν
από το Δέντρο της Ζωής.
Μονάχα μάζεψα ό,τι βρήκα
νάναι πεσμένο καταγής.

Άσπρη σιωπή και παγωμένη
μες στην ψυχή μου έχει απλωθεί.
Όλα είναι πια τετελεσμένα,
ο Θάνατος μπορεί ναρθεί.