Βρέθηκε στο δρόμο μου μια μέρα ένας γέρος σοβαρός
και μου `κανε κήρυγμα πως δεν έχω δουλέψει στη ζωή μου…
-Τυχερέ πιτσιρικά μου έτοιμα τα βρήκες όσα τρως,
Εγώ στην ηλικία σου χόρταινα και με την αναπνοή μου.

Όλοι εσείς οι νέοι δεν έχετε εκτιμήσει το φαί,
Ούτε το νερό που κουβαλούσαμε στο σπίτι να πλυθούμε
Κακομαθημένα που δεν έχετε εισπράξει μια δραχμή,
Πως θα επιβιώσετε άμα εμείς οι γέροντες χαθούμε;

Κάνε άκρη γέρο και τα λόγια σου πρόσεχε σαν μιλάς
Η ζωή δεν μένει στις δραχμές που εσύ μια ζωή μαζεύεις
Όσο περισσότερο έμαθες στη δουλειά σου να πουλάς
Τόσο περισσότερο την τσέπη σου απ ` τον άνθρωπο λατρεύεις

Αν από μικρό παιδί γύρευες να γεμίσεις κουμπαρά
Κι είχες όνειρο να κάνεις κάποτε μια περιουσία
Τότε δεν είχες ποτέ σου μάτια που να βλέπουν καθαρά
Και έζησες χρόνια πολλά αλλά κανένα στην ουσία.

Γέρο δεν έγινες σοφός, επειδή έζησες το εξήντα
Ούτε και εγώ είδα το φως, απ ’ την οθόνη του ενενήντα.
Εκεί που είσαι εγώ θα `ρθω, μα εσύ εδώ ξανά δε θα `ρθεις,
Κι άμα στον δρόμο μου χαθώ, δικός μου της ζωής ο χάρτης.

Γέρο κι αν είσαι άρχοντας κι αν έχει η μπλούζα σου γαλόνια
Στάχτη θα γίνουν φεύγοντας , από ετούτο τον αιώνα.
Εκεί που είσαι εγώ θα `ρθω, μα εσύ εδώ ξανά δε θα `ρθεις,
Κι άμα στον δρόμο μου χαθώ, δικός μου της ζωής ο χάρτης.

Δε με σέβεσαι μικρέ και κάνεις ότι ξέρεις , μα θα δεις
Ότι δε μετράει αυτό που είσαι , άλλα μόνο αυτό που έχεις
Θα `ρθει μια μέρα που τα λόγια μου θα χρησιμοποιείς
Στους πιτσιρικάδες που την ατιμία τους δε θα αντέχεις

Όλοι εσείς οι γέροι γεννηθήκατε σε κάτι εποχές
που αυτό που ψάχνατε εμείς το έχουμε μέσα στο πιάτο
Δε σημαίνει αυτό πως πρέπει όμως να μου ρίχνεις ενοχές
Γιατί όσο παλιότερα , χειρότερα στης ιστορίας τον πάτο.