Δυο μισοφέγγαρα
στης μοίρας μας τον χάρτη,
περιπλανιούνται
σε παράλληλη τροχιά,
είναι η ώρα
του μεγάλου εφιάλτη
κοινή παραίσθηση
σε ατμόσφαιρα βαριά.

Είναι η αγάπη που τη κόψαμε στη μέση
τα “σ’ αγαπώ” που ζούνε για παντοτινά
οι προδομένες μας στιγμές που πήραν θέση
φιλιά και χάδια που χουν μείνει ορφανά.
Είναι οι καρδιές μας που ραγίσανε απ’ το κρίμα,
το αναπάντητο γιατί που ξενυχτά
αυτά τα δυο που μας κοιτούν με τόσο πείσμα
είν’ το φεγγάρι που μας έφερε κοντά.

Δυο μισοφέγγαρα
στοιχειώσανε μπροστά μας,
είναι τα όνειρα
που έμειναν μισά,
δυό αναπόσπαστα
κομμάτια του ερωτά μας
που δεν αντέχουνε
να ζούνε χωριστά.