Δώσ’ μου τ’ αθάνατο νερό
να πιω να ξεδιψάσω,
μία ζωή σε κυνηγώ
κι ακόμα να σε φτάσω.

Είναι η ψυχή μου έρημος
κι όλο διψά για σένα,
Πόσο πολύ σ’ αγάπησα
δεν το `πα σε κανέναν…

Δώσ’ μου τα χείλη σου τα δυο
και το γλυκό σου στόμα,
χίλιες βραδιές σε καρτερώ,
δεν φάνηκες ακόμα.

Είναι η ψυχή μου έρημος
κι όλο διψά για σένα,
Πόσο πολύ σ’ αγάπησα
δεν το `πα σε κανέναν…