Έχεις δυο χείλη βυσσινιά,
σαν το γλυκό κεράσι,
το στόμα που σε φίλησε
ποτέ δε θα γεράσει…

Το στήθος σου λεμονανθός,
μυρίζω τ’ άρωμά σου
της λησμονιάς, γλυκός λωτός,
μου κρύβει το όνομα σου…

Το στήθος σου λεμονανθός,
χάθηκα στο άγγιγμά σου.
της λησμονιάς, γλυκός λωτός,
ξέχασα το όνομά σου…

Έχεις δυο μάτια κερασιά,
τα χείλη της αβύσσου,
και τα φιλιά σου ανοίγουνε
πύλες του παραδείσου…