Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης
Οι πολιτικοί με τη μαύρη κουκούλα
Κοιτούσαν τον ουρανό αφ’ υψηλού
Μιλούσαν στα πουλιά με υπονοούμενα
Ασελγούσαν στις σταγόνες της βροχής
Αποκεφάλιζαν τους αόρατους εχθρούς
Στο πάνελ κι ο ετεροθαλής τους εαυτός
Χρόνια κρυμμένος στην παρανομία
Μ’ ένα χοντρό παλτό Σεπτέμβρη μήνα
Στήνεται μπροστά απ’ τα μικρόφωνα
Κι υπερασπίζεται τη δήθεν δημοκρατία.

Κι οι ψηφοφόροι με τα κομμένα χέρια
Εξαπατημένα πουλιά του καλοκαιριού
Πατώντας κατά λάθος το τηλεκοντρόλ
Άρχισαν να πετούν πάνω απ’ το στούντιο
Αφήνοντας στα κεφάλια των πολιτικών
Μια τεράστια διαπλεκόμενη κουτσουλιά.