Σκαρφαλώνοντας τις τεράστιες σκάλες
Φοβάμαι το μονότονο ήχο
Στο κέντρο του μυαλού
Ονόματα δεκάδες ονόματα
Δεκάδες στατιστικές
Τίποτε άλλο
Ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα
Τσαλακωμένο
Μες στην παλάμη μου
Μια χούφτα σκόνη
Τι να σου κρύψω γαμώτο μου
Τι να σου κρύψω
Ανάμεσα στην πτώση και τη φυγή
Δεν υπάρχει καιρός
Για ανατομία της μνήμης

Τόσο ήσυχα οι λέξεις απλώνουν
Πάνω στα χείλη σου
Κι εκτοξεύονται απρόσμενα
Διαλύοντας ό,τι απόμεινε

Τόσο ήσυχα γυρνώ και κοιτάζω
Αυτό που βυθίζεται στη μέση του δρόμου
Αυτό που γεννιέται και θηλάζει
Τις ενοχές της φαντασίας.