Είμαι ένας άνθρωπος σχεδόν "αγνώστων στοιχείων"
Αλλά η σημασία που δίνω εγώ
στην ύπαρξή μου, οικοδομεί
μια εγγαστρίμυθη φωνή
υπόγειας φαντασίας
Γι’ αυτό εκπλήσσεστε τόσο πολύ
με τη σιωπή μου
Επίσης αυτοκαταστροφικά σχεδόν
περνώ το χέρι μου επάνω
στην κινούμενη άμμο του χρόνου γνωρίζοντας
ότι το φως
ανάβει στο βυθό του πόνου.

Στο αίμα μου έπηξε μαύρισε
η ποίηση κι η θλίψη
τίποτε πια δε θέλω
πάρεξ των αστεριών τη μοναξιά
στο μαύρο μου καπέλο.