Περίλυπος μέχρι θανάτου είμαι.
Περνάς τώρα εσύ από μακριά φορτωμένος χρόνια σιωπής
δειλινά φθινοπώρου σε άδειες πλατείες
χρόνια αγάπης νεκρής.
Περνάς τώρα εσύ
και μου θυμίζεις το χτύπο της φλέβας στον καρπό
κορμί που το `νιωσα
θάλασσα της γερασμένης αναμονής.
Ένα τσιγάρο μόνο στο στόμα
καπνίζοντας ένα κόσμο εγκατάλειψης.
Το λιμάνι απόψε είναι ήρεμο
κοιμούνται τα φορτωμένα καράβια
οι ίσκιοι της νύχτας στο καλντερίμι της αμαρτίας.
Δεν έχω το νόημα πια πως περνάς.