Άγιοι των αναπότρεπτων αμβλώσεων,
Άγιοι των βεβηλώσεων της δημιουργίας,
Μάρτυρες των πνιγμών, των στερήσεων και των κατατρεγμών ακατάπαυστα,
Μαρτυρολόγιο των εγκλωβισμένων,
αυτών που ανασαίνουν με το στόμα τους μέσα στο ίδιο τους το στόμα,
αυτών που κλαίνε άσαρκοι και οστεοφρυγμένοι
γερά κρατώντας το αέρινο λουρί της διφυλίας
που κάνει να κοιτάζονται τα μάτια τους
σαν αντιμέτωποι εχθροί έξω απ’ το κρανίο.
Μαρτυρολόγιο αυτών
που είδαν ζωντανοί το μέσα μέρος του κορμιού τους, που
ένιωσαν τον κόσμον όλο να γίνεται βόλι
και να τινάζει τα μυαλά τους στον αέρα, αυτών
που πόθησαν τον πόθο πέρα απ’ την αντοχή του πόθου τους
και πέρασαν στο θάνατο με προσευχές για την αθανασία των σωμάτων
που πόθος του πόθου κανείς δεν μπορεί να τα χαρεί σα σώματα στη θέρμη,
αυτών που έζησαν τη ζωή τους κυριολεκτώντας με το αίμα τους.
Αίμα των ανθρώπων που εξοντώθηκαν μιλώντας με το αίμα τους.
Αίμα όλων εκείνων που βρήκαν τη λατρεία μες στο αίμα τους και χάθηκαν.
Οι Ιεροί Κατάλογοι ανθρώπινων άρθρων ως τη συντέλεια της ιεροσυλίας
κι ως την επαναφορά του άλλου βλέμματος που θα ξαναπλάσει τα άγια ερείπια.
Η Εκκλησία των νέων εξευτελισμένων.
Η Εκκλησία των νέων απορφανισμένων που πεθαίνουν χωρίς απογόνους.
Η Εκκλησία των νέων δολοφόνων
που θα κυκλοφορούν ντυμένοι
τις άδειες φλέβες των αναρίθμητων θυμάτων τους.
Η Εκκλησία των νέων εκδικητών
που θα δικαιώνονται με την πυρπόληση του σύμπαντος,
λουσμένοι στη γόνιμη τέφρα του,
μ’ ένα όνειρο σαν καταρράκτη στα μάτια.
Η Εκκλησία των απύθμενων σφαγιαστών,
αυτών που έχουν εκτίσει όλες τις ποινές
και έχουν γαζωθεί από όλες τις εκτελέσεις και έχουν ζήσει
όλους τους θανάτους, η Εκκλησία των κυκλώπειων εκσκαφέων
με την ανεξάλειπτη ανιδιοτέλεια από γεννησιμιού, τα αβυσσαλέα πάθη,
τους άνομους πόθους και τα φεγγερά μάτια που χαράζουν σαν αιώνες.