Ἀγκάλιασε τὴ μοναξιὰ
Τὴν παρθένα ἀπὸ ἀνθρώπινη χάρη
Ἀπὸ ἐρωτικὴ ἀγαλλίαση

Πάτησε ἀμέσως μιὰ πράσινη θέα
Λήθη στὰ πυκνὰ σκοτάδια
Τῆς καλοκαιριάτικης λίμνης

Τιμωρία τῆς μολυσμένης ἡμέρας
Μύριζε πάχνη καὶ χλόη
Ἄνεμο καὶ βροχὴ

Ὅπως τὰ φύλλα καὶ τ’ ἄνθια
Τῆς ζωῆς καὶ τοῦ χρόνου
ὁ οὐρανὸς νοτίζει

Τὸ γλήγορο βλέμμα
(Τὸ βλέμμα ἢ τὸ σῶμα;)
Σώπασε τὸ φίδι.