Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132765 Τραγούδια, 271271 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

Αγροτικό      
 
Στίχοι:  
Γιώργος Κοτζιούλας
Μουσική:  
Αμελοποίητα


Μικρός πηδούσα απάνου στο κοκκινοπήλι,
τον είχα τότε στην καρδιά μου τον Απρίλη.
Μάθαινα για την αλεπού και την αρκούδα,
με της γελάδας τη νουρά έφκιανα πλεξούδα.

Αφού απολάγαμε τα γίδια στη δαφνιώνα,
πλάι στη φωτιά μας δεν ενιώθαμε χειμώνα·
λίγα ξερόκλαδα αναμμένα μπρος στην πέτρα,
της ευτυχίας μας αυτά ήτανε τα μέτρα.

Με γνώριζε και το σκυλί μου κι η αρνάδα,
που έβοσκε, πλάσμα του Θεού, στην πρασινάδα
(λουρίδα κόκκινη είχε γύρα στο λαιμό της
κι ήταν φροντίδα της αγάπης μου της πρώτης).

Μπομπότα βρίσκαμε το βράδυ στο μεσάλι,
καλά της γης, όσο δεν ήμασταν μεγάλοι.
Μα το ξερό ψωμί το νοστιμεύει η πείνα,
όμοια με σούμπρο ήταν γλυκό τα χρόνια εκείνα.

Τι να μου δώκουν τώρα οι κινηματογράφοι;
Ας είχα μόνο το μεγάλο εκειό χωράφι
μπροστά στο σπίτι μου όπου στήναμε δραμπάλα
κι ως το σουρούπωμα ήταν όνειρο κι αντράλα.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Δημοφιλία: -
      Αναγνώσεις: 477
      Σχόλια: 0
      Αφιερώσεις: 0
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Αφιέρωσέ το κάπου
Νέα μετάφραση
Εκτυπώσιμη μορφή
Αποστολή με email
Διόρθωση-Συμπλήρωση
 
   
 
   cactus @ 23-01-2018


Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο