|
Στίχοι: Σπύρος Γούλας
Μουσική: Αμελοποίητα
Έρχεται κάποτε ο καιρός
στα αγκάθια πιάνεται ο λαιμός
στα σύρματα το ελάφι
Είναι πρωί, ανάλγητο φως
φανερώνει την τραγωδία
(Το σπίτι αγκαλιάζει το κορμί σαν τάφος
των τοίχων τα χρώματα αταίριαστα και λάθος)
Έρχεται κάποτε ο καιρός
καβαλάρης και λεπρός
στα χείλη κρούει βέργες
Είναι μεσημέρι, της Γεσθημανής οι ελιές
τον ήλιο κρύβουν
(σάβανο γίναν τα λινά
τα σκουλαρίκια ρήμαξε η σκουριά)
Έρχεται κάποτε ο καιρός
Λάζαρος που αρνήθηκε το φως
και σε θυμίζει
είναι νύχτα,
μιας ζωής το βάρος σε λυγίζει
(μνήμη αδίστακτη την ατραπό διαβαίνει
σε ξεχωρίζει με φιλί, με δάκρυα σε πλένει).
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 368 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|