Ἔφεραν κοριτσίστικα ἀγαθὰ
(γυναικεῖο κομψοτέχνημα ἡ ἀγάπη;)
ἀπ’ τὸ δικό τους κόσμο
ποὺ ἀνθρώπινα χάδια σκαλίζουν,
οἱ παρθένες ἡμέρες τῆς ζωῆς

Φωτεινὰ δῶρα ἀνέγγιχτη ὀδύνη
δάκρυα ποὺ σώζουνε μιὰ μνήμη...

Καὶ πλήγωσαν τὶς καρδιές μας
θυσίασαν τὶς ἡδονές μας
στὸ ἄυλο ξάφνιασμα τοῦ χρόνου
ποὺ φίλησε τὰ μάτια μας, ἀνοιχτά.