Ανάλαφρη ανάμνηση
η πρώτη μου φιλενάδα
ξεκίνησε απ’ τη λήθη
κι ήρθε πλάι μου
κι έφερνε στη φωνή της
την παλιά συγκίνηση
μ’ όλο που δεν μιλούσε πια
για τότε, για πράγματα που υπήρξανε...
κι ήτο το πρόσωπό της βελουδένιο
σαν από δάκρυα πού `χανε στεγνώσει...