Απέραντος, λαμπερός θόλος
με πλήθος μαύρα άστρα
που αλληλοαπωθούνται:

στο μέτωπο του κρανίου ενός κριού
πυρογραφώ αυτή την εικόνα, ανάμεσα
στα κέρατα,
στο σπειροειδές άσμα, ο
μυελός από θάλασσες
παγωμένων καρδιών φουσκώνει.

Ενάντια
σε τι
εκείνος δεν εφορμά;

Ο κόσμος έχει χαθεί, πρέπει να σε κουβαλήσω.