Πώς να ζωφραφίσεις
τη σιωπή
σαν τέλεια απελπισία;
Kρύβεσαι
διπλώνοντας την αγρύπνια
στα δάση των ματιών.
Φωλιάζεις
σε έρημους ίσκιους.
Ζεσταίνεις τα μέλη
με σπίθες πανικού.
Μα το τέλος
να γυρεύει πάντα
από συνήθεια
την αρχή του.