Η παγόδα που μόλις φάνηκε στην άκρη της λίμνης

το γεράκι που χαμηλώνει αποφασιστικά
πάνω από τη χελώνα

η πάχνη που σκεπάζει τα μυστικά των πνευμάτων
το γλαυκό, πάντα από μετάξι πέπλο της αυγής

η ευστοχία του ανοιξιάτικου διαλογισμού –

ο καλόγερος
που κουράστηκε
να τ’ αντιγράφει μια ζωή όλα αυτά
κλείνει τα μάτια
και προσεύχεται,
θέλει ν’ αλλάξει τάγμα
να γίνει παιδί.