Μαζί με τις διαμάντινες
τις άτρωτες πτυχές
στο θαρραλέο απρόσμενο
το ζέον λυκαυγές.
Ιδίως στην ελεύθερη
την καρπερή μας γη
με τα πολλά του Αύγουστου
τραγούδια που ηχεί
Όλες τις ημέρες του
τους μήνες παρέκει
στις αποικίες του έναστρου
του απόμακρου μαζί.
Παντού ζωή και πάντοτε
λες κι είναι επιταγή
να βρίσκουμε τα ίσια μας
τις μέρες που διαρκεί...