Με τις παλάμες μου τις ένοχες στο πρόσωπο,
ούτε μπορώ να κρύβομαι, ούτε και να βαδίζω.
Αυτά τα άσπρα χέρια εξίσου είναι γνωστά.

Κι έψελνα κάποτε τις Κυριακές στην εκκλησία...
Τι να `γιναν οι τόσες προσευχές;
Πού είν’ ο άγγελός μου;
Τι σχέση έχω εγώ μ’ αυτή τη νύχτα;