Εδώ
κλειδωμένος ακόμη εδώ
μου λείπω
μα κάποια στιγμή
κάποια ωραία στιγμή
θα βγω, θα με βρω,
σε μια γωνιά τυχαία
θα μ’ απαντήσω
σα δάκρυ θα κυλήσω
ανάμεσα στα μάτια
κι οι αχτίδες τ’ άχτι τους θα βγάλουν
στην ακίνητη σκιά ενός δραπέτη.

Προς το παρόν στο κελί ξεφυσώ
κι η σκόνη χορεύει στον ήλιο
για σκέψου
δεν είναι που ίσως δε θα με δεις ποτέ
μα που ίσως ήδη με έχεις ανασάνει.