Στο αναλφάβητο τραγούδι που συνθέτει το σκοτάδι καιι το φως, και στο βουβό τηλεγραφόξυλο του γαλαξία. στα απαγορευμένα μυστικά και θαύματα και στον ανεξερεύνητο λόγο της ουτοπίας. σε κάθε αγγελτήριο της απουσίας του, πίσω από κάθε φόνο και στις χιλιάδες γλώσσες της σιγής. πατρίδα μου ονομάζεσαι ανυπαρξία, ανυπαρξία, το όνομα σου είναι θεός.