Δε με φοβίζει

που τούτο το μολύβι

δεν αφήνει μελάνι

αλλά ίχνη από λιωμένο ουρανό

ούτε με φοβίζει

πως αντί για χαρτί

γράφω πάνω στο κορμί σου,

ζεστή αμοιβάδα από μυρωμένο χαμομήλι,

ολόγυρα, παντού.

Με φοβίζει μόνο

που κάποια μέρα,

θα γράφω πάλι σε χαρτί,

ποιήματα με μελάνι.