Είδα καπνό ν’ ανεβαίνει απ’ το φουγάρο
ενός αντικρινού παλιού σπιτιού
και μ’ επήρε ένας πόνος κι ένα κλάμα
κι εγέμισε η ψυχή μου από τα παλιά.
Υπάρχει, Θεέ μου, εδώ στην πολιτεία
την πολιτεία την κολασμένη τη στεγνή,
υπάρχει ένα φουγάρο, που ανεβάζει
απ’ την ψυχή του σπιτιού πνοή ζεστή;
Υπάρχει τάχα κάτω κάποια εστία,
που γύρω μαζεμένοι οι γέροι, οι νιοι
κουβεντιάζουν και δέονται ως θανάτου
με τη φλόγα του ξύλου τη ζεστή;