Έτσι μου είπες ότι θα ήταν.
Ξαφνικά μια βροχή και χάθηκε,
το σ’ αγαπώ από την άμμο.
Ξεπλύθηκε από την καρδιάς σου
και το πήρε η θάλασσα, το έφτιαξε
Δαχτυλίδι να το φορά και να μας θυμάται....
Αχ...θάλασσα μου, μόνο εσύ μας ένιωθες
και η βροχή ακόμη καρτερεί...