Αχ
Με ποιον ύμνο
να γεφυρώσω την πληγή του στερεώματος
όπου δε θροΐζει καν παραπέτασμα
μπρος απ’ το μαύρο παρασκήνιο όπου και σφραγίζεται
της ασφαλείας σου το κληροδότημα
με τον πανάλαφρο νόστο των λαμπτήρων.
*
Και με ό,τι απ’ τα τόσο απόκρημνα συμβάντα
θέτει σε παλμική κίνηση την εσωτερική σου ανησυχία
πάνω σε ό,τι είναι ήδη ολόγυρά σου
ρίχνοντας τούτες εδώ τις σκιές πασπαλιστά
τις ολοδιάφανες.