Η αίσθηση ότι αλλού θα έπρεπε να βρίσκομαι
ποτέ δε με εγκαταλείπει,
ακόμα κι όταν πουθενά δε βρίσκομαι.

Και ξέρω πως η αίσθηση αυτή δε θα με εγκατέλειπε
ακόμα κι αν βρισκόμουνα σ’ συτό τ’ αλλού,
που κανένας δεν το έχει εντοπίσει,
όπως κανένας δεν μπορεί να πει
που βρίσκεται το πουθενά.

Η αίσθηση αυτή οφείλεται ίσως
στο ότι θέλω να’ μια κάπου,
απλώς σε ένα μόνο μέρος,
γνωρίζοντας ωστόσο που είν’ αυτό.

Ή, πάλι, ίσως να οφείλεται στο ότι
επιθυμώ να βρίσκομαι εδώ.