Όπως
ένα μεθυσμένο περιστέρι
πετά
η ζωή
χτυπά
τα φτερά της
στο φακό
του ηδονοβλεψία
κινηματογραφιστή.

Η μαρτυρία του φόνου
θα είναι πάντα
η επιτυχία
του αργόσχολου παρατηρητή
που σαν την κουτσουλιά
απρόσκλητος
ξεπροβάλλει.

Τα περιστέρια
πετούν
μόνον
όταν τα κυνηγούν
μικρά παιδιά
που φορούν
αλεξίσφαιρα γιλέκα.

Στη δύση
μιας συνηθισμένης ημέρας
φτερωτές θεές
πετούν
μέσα στα βαγόνια του μετρά
ενώ
η νύχτα αστράφτει
στο βάθος του τούνελ.