|
Στίχοι: Ivan Goll
Μουσική: Αμελοποίητα
Το φεγγάρι γλείφει σα χειμωνιάτικο ζωο το αλάτι των χεριών σου,
Μα τα μενεξεδένια μαλλιά σου αφρίζουν σαν ένας θάμνος κουφοξυλιάς,
Που μέσα του κραυγάζει ο μικρός έμπειρος μπούφος.
Ιδού για μας χτισμένη η ζηλεμένη ονειροπολιτεία,
Που οι δρόμοι της είναι μαύροι και άσπροι.
Συ περπατάς πάνω στο σπιθοβόλο χιόνι της ελπίδας,
Για μένα στήνονται τα σίδερα της σκοτεινής γνώσης.
Κατάντικρυ στον ουρανό είναι τα σπίτια με κιμωλία ζωγραφισμένα
Κι οι πόρτες τους από χυτό μολύβι.
Ψηλά μονάχα κάτω απ’ την κορφή φυτρώνουν κίτρινα κεριά
Σαν πρόκες σε αναρίθμητες νεκρόκασσες.
Όμως σε λίγο θα `μαστε στην αλμυρή λίμνη.
Εκεί τα παγοπούλια μας παραμονεύουν με τα μακριά τους ράμφη.
Που όλη τη νύχτα με γυμνά χέρια τα παλεύω,
Πριν από μας τα ζεστά πούπουλά τοςυ ετοιμάζουν τη φωλιά.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 437 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 0
| | | | | | |
|